Strach... nie... to raczej niepokój.. wewnętrzny lęk... który siedzi we mnie przez cały dzień... a ja... nie mogę sie od niego uwolnić.... może to zwykły strach przed tym co ma nastapić??... a może sumienie przypomina o swoim istnieniu ?? chce mnie chronić przed czymś czego będę żałować?? .... a ja... ja chcę się jemu sprzeciwić.... poddać istnieniu... wywrócić domek z kart.... którym jest moje życie....
- Aha, jeszcze jedno... pojedziemy....
-Wiedziałam....
-Pojedziemy....
-Wiedziałam....kocham Cię....
-Nie wiem co powiedzieć...
-Najlepiej nic... idź spać... dobranoc....
-Dobranoc....
Łzy w oczach.. i to niesamowite wrażenie.....jeszcze nigdy.... nikt....słyszę pierwsze takty piosenki napisanej specjalnie dla mnie.... ciekawość..... i słowa.... znana muzyka...ale słowa.... drżę.... czuję to drżenie w sercu.... uśmiech..... wszechogarniajaca radość... i ta myśl.. Jezu, co ty robisz??? Zrobiłeś to dla mnie.... a ja... ja nie zasługuję.... nikt nigdy...tak mną nie poruszył.... byłam gotowa rzucić wszystko.... dla Ciebie!! Ty nie potrzebujesz rad.... dobrze wiesz co robisz.... zawsze wiedziałeś.... dziękuję....
Mówię to... jestem autentycznie przekonana co do słuszności swojej decyzji... ale potem... słyszę to od Ciebie.... i już jest inaczej... wątpliwości... dziwne poczucie winy... i wiesz co? to daje skutki.... wracam....
W świetle Ewangelii odnajdźcie sens cierpienia.... a my... my temu przeczymy.....
ZOSTAW MNIE... PROSZĘ.... ZACZNIJ ŻYĆ NA WŁASNĄ RĘKĘ... INACZEJ ZABIJESZ NAS OBOJE.....