# 171

Wstrzymuję oddech, gdy życie zaczyne pobierać swą opłatę, uśmiecham się gdy ten genialny plan zaczyna się rozwijać, ale, mój Boże, czuję jakby mnie okłamano, straciłam wiarę we wszystko co osiągnęłam i ja... obudziłam się by odnaleźć samą siebie pośród cieni wszystkiego co stworzyłam
pragnę być zagubiona w Tobie z dala od miejsca które stworzyłam, nie zabierzesz mnie stąd? Czołgam się przez świat gdy choroba płynie w mych żyłach, patrzę w głąb siebie, ale moje serce się zmieniło, już dlużej tak nie mogę, nienawidzę tego czym się stałam, zagubiona w umierającym świecie szukam czegoś więcej...